wie is theBeauvoir

Ik ben een vrouwelijke vijftigplusser. In deel één van mijn werkleven was ik een journaliste, in deel twee een marketeer en magazinemaker en in deel drie ben ik een herboriste en de drijvende kracht achter theBeauvoir, 50+ huidverzorging voor vrouwen.

Waarom 50 plus?

Wat wij al ons hele leven smeren, komt uit een sterk chemisch gekleurde industrie. Tot recent geloofden we dat overheden ons behoedden tegen 'onveilige' producten; vandaag weten we wel beter. Een vijftigjarige huid moet geen toekomstloze romance meer onderhouden met de chemische, synthetische smoothies uit de anti-ageing industrie. Ze heeft nu echt het beste nodig. Verzorging die haar sterk, gezond, rustig, gevoed, vitaal en dus mooi maakt. Verzorging die heel dicht bij haar eigen natuur aanleunt, liefst ook afkomstig uit De Natuur en niet uit Het Laboratorium. Dat is theBeauvoir: rijke samenstellingen van sterke planten en met oliën die niet bewerkt (geraffineerd) zijn en daardoor hun werk als 'totum' doen, en niet als geïsoleerde inhoudsstoffen zoals in synthetische samenstellingen.

Ik volgde de opleiding tot herboriste omdat ik De Natuur niet kende. Ik kon nog net gras van bomen onderscheiden, maar daar hield mijn kennis van de plantenwereld mee op.

Ondertussen is dat niet meer zo.

Via opleidingen, praktijk en boeken, werd ik me bewust van hoe erg wij mensen een zootje van die natuur èn ook nog eens onze eigen natuur (lichaam en geest) hebben laten maken.

Nochtans waren er stemmen die ons vroeg genoeg attent maakten op dat één en ander grondig verkeerd ging.

Ik vermeld in verband hiermee een vrouw, Rachel Carson, een biologe met een grote liefde voor de natuur. Toen ze in 1958 hoorde dat vogels en masse stierven bij Cape Cod als gevolg van DDT-besproeiingen op aanplantingen, zette ze zich aan het nauwgezet onderzoeken van DDT. In het boek 'Silent Spring' was al in 1962 (!) gedetailleerd te lezen hoe dat bepaalde pesticide de voedselketen binnendrong en zich ophoopte in het vetweefsel van dieren en mensen, waar het kanker en genetische schade veroorzaakte.

Uit de rangen van de chemische industrie steeg in 1962 een gehuil van verontwaardiging over de inhoud van dit boek op. Tja, die industrie ging plotseling met de billen bloot. Je zou denken dat er sindsdien veel veranderde, maar jammer genoeg is dat niet zo: nu is onze grote agrarische vijand het systemisch totaalherbicide glyfosaat. Lobby's etcetera...

'Silent Spring' wordt vandaag toch beschouwd als één van de boeken die ons denken veranderden. Want in het kielzog van 'Silent Spring' sleutelden andere boeken, stemmen en onderzoeken stilletjesaan aan ons denken en bewustzijn over het milieu en ons eigen lichaamsmilieu. We leerden dat niet alleen 'pondjes door onze mondjes' gaan; er kruipen ook allerlei niet zo'n goeie stoffen binnen door onze huidjes. Overheden hinken achterop wanneer het erop aankomt gevaarlijke stoffen in voedsel, cosmetica en geneesmiddelen te identificeren en te verbieden. En de chemische jongens en de jongens van de farmaceutische industrie blijven ondertussen gretig vanalles bij ons naar binnen stoppen en sproeien vanalles op de aarde, in de lucht en het water rondom ons.

Zelf ingrijpen en wat we eten of op onze huid smeren aan een zo kritisch mogelijk onderzoek onderwerpen, is echt the way to go.

Ik hoop dat theBeauvoir huidverzorging hier alvast bij helpt.