theBeauvoir bezoekt Silicon Vellie

Je zou denken dat de meeste mensen wel al eens gehoord hebben dat siliconen voor sommige toepassingen niet zo gezond zijn. Neem het voorbeeld van borstimplantaten. In 10 jaar tijd, zo zegt de wetenschap, gaat het met 80% van de implantaten mis. Een implantaat scheurt, de gel gaat weglekken en het lichaam ondergaat een 'siliconenvergiftiging': dat wil zeggen dat de siliconen moleculen die weglekken zich ergens kunnen nestelen, vandaaruit hormoonfuncties verstoren, chronische ontstekingen veroorzaken (die het startschot kunnen zijn van chronische ziektes), en zo iemands immuniteit stevig ondermijnen. Hier en daar duiken cosmetische EXplantatie-chirurgen op, dokters die een implantaat weer uit een lichaam halen in plaats van erin stoppen. Dit gelezen hebbende, zou je wijselijk het plan kunnen opvatten om ver weg te blijven van all things silicone. Helaas bewonen die synthetische rakkers veel meer huisjes dan je vermoedt: ze kunnen bijvoorbeeld in je cosmetica en in je voeding zitten. Wat zouden een ogenschijnlijk glad huidje en een glanzend strak sandwichkorstje (zie foto) met elkaar gemeen kunnen hebben? Juist, siliconen!

 

Wat zijn siliconen eigenlijk? Een groep halfvloeibare stoffen afgeleid van silica, het belangrijkste bestanddeel van zand. Aha, zand, dus natuurlijk, zeg je. Jammer genoeg ondergaat silica stevige chemische processen om siliconen te worden. 'Natuurlijk' is dus uit.

Siliconen bieden wél een reddende hand in brandwondenafdelingen. Ze werken 'occlusief' op de verbrande huid, dat wil zeggen dat ze water en lucht afsluiten, terwijl ze de brandwonde eronder wel laten ademen. Op die manier beschermen siliconen de brandwonde tijdens het genezingsproces tegen nog meer kwetsuren van buitenaf. Euh, daar kun je toch niet kwaad om zijn? Nee, siliconen zijn een wat complex onderwerp. Ze zijn goed én ze zijn slecht.

In je cosmetica zijn ze het tweede. Want tenzij je een open wonde hebt in je gezicht die moet helen (de 'reddende' functie van siliconen), 'doen' siliconen geen goeie dingen voor je huid. Ze zijn rasechte plamuurders, cosmetische stopverf. Siliconen leggen immers een plastic laag over je huid, beetje vergelijkbaar met een naadloos trekplafond of het masker dat de Phantom of the Opera droeg. Terwijl je er dankzij siliconen goed uitziet, dragen ze niks bij aan de gezondheid of de verbetering van je huid eronder. Integendeel. Siliconen stoten bijvoorbeeld water af: het wordt moeilijk om ze af te wassen. Ze klampen zich vast aan je poriën en gaan erin vastzitten. Werkten ze niet 'occlusief' op de brandwondenafdeling? Dat doen ze dus ook in je moisturizer of je serum met siliconen. Je teint zuiver en vrij van pukkeltjes houden wordt met siliconen in je verzorgingsritueel een stukje moeilijker.

Door die waterhekel van siliconen ben je ook bijna verplicht om dagelijks een dubbele reiniging te doen: één keer met reinigingsolie en nog een keer met een reinigingsproduct op basis van water. Het is anders wel zo slim om ze 's avonds toch weg te halen, want terwijl ze misschien stoffen uit de omgeving tegenhouden, sluiten ze ook stoffen in je huid op: bijvoorbeeld het vuil en de olie (bv. talg) die jij weg wilt halen van je huid, en de dode huidcellen die graag zo snel mogelijk van je huid willen afvallen. Je leest zo dat siliconen geen goed idee zijn voor acné-gevoelige huidjes. Voor wie graag verschillende laagjes legt met huidverzorgingsproducten, bijvoorbeeld eerst serum, dan moisturizer: weet dat als er siliconen in het eerste laagje zitten, de ingrediënten van alle volgende producten de huid nooit zullen bereiken.

Waarom zitten ze in cosmetica? Ongetwijfeld om hun trekplafond-effect. Merken kunnen je vertellen dat hun crème rimpels doet verminderen; klopt, ze verschuilen zich onder de siliconen en worden na het reinigen van je huid weer zichtbaar. Of ze vertellen je dat je huid er zachter van wordt. Klopt, je betast letterlijk een laag gladde siliconen wanneer je je zogenaamde 'fluweelzachte' huid aanraakt. Of ze zeggen dat je huid er voller van wordt: klopt, je voelt jouw huid + een laag plastic en dat voelt aan als een 'vollere' huid. What you see is dus niet what you get. Het is een fake huidverzorging die je een fake look geeft. Siliconen zitten trouwens niet enkel in huidverzorging; ze zijn geliefkoosde ingrediënten in shampoo's, conditioners en styling producten die je haar doen 'glanzen van gezondheid'. Je haar 'wassen' met een siliconenshampoo is echter een contradictio in terminis. Laat staan dus dat het je haar gezond houdt.

Ook de zachte sandwich waarvan in het begin van dit stuk sprake was, glanst zeker niet 'natuurlijk'. De siliconen in het korstje staan op de ingrediëntenlijst als E 900, een antischuimmiddel. De natuurbakker STRIJKT zijn sandwiches zachtjes in met eigeel voor ze de oven ingaan; de industriële bakker SPUIT eigeel of eigeelvervanger op de sandwiches en dat kan in de oven gaan schuimen; daarom wordt aan die 'toplaag' siliconen toegevoegd.

   

E 900 is dimethylpolysiloxaan. Woorden op -siloxane, -siloxaan of -cone zijn siliconen. Zo kun je checken of je cosmetica-product siliconen bevat: kijk op de ingrediëntenlijst en zoek naar ingrediënten die eindigen op -siloxaan, -siloxane of -cone. Een silicoon dat vaak gebruikt wordt, is bijvoorbeeld dimethicone.

En wanneer alle bovenstaande argumenten nog niet voldoende voor je zijn om dag met het handje te wuiven naar siliconen, bedenk dan dit: siliconen zijn bio-accumulerend. Dat wil zeggen dat wanneer ze éénmaal door de afvoer zijn weggespoeld, ze bijdragen aan de opbouw van slibvervuiling in oceanen en andere waterwegen. Ze zijn, met andere woorden, in geen honderden jaren kapot te krijgen.

Conclusie: je hebt zeker geen siliconen nodig, niet in je borsten, niet in je eten, niet in je cosmetica en niet in je omgeving. Liggen één of meerdere van voornoemde zaken je nauw aan het hart? Leef dan siliconen-vrij! Weg met Silicon Vellie!

P.S. Je had het al door: alle producten van theBeauvoir zijn siliconenvrij.